۶۰۰/۹

۳۳۶/۱۱

۰۵۴/۱۱

۳۱۲/۱۱

۴۹۵/۱۱

شاخص چهار شهر

۱۱۸/۳

۸۲۳/۳

۷۷۶/۳

۴۱۱/۴

۰۶۴/۴

۰۴۴/۴

۱۰۰/۴

شاخص چهار شهر مهتا

۷۵۷/۰

۷۹۳/۰

۷۹۱/۰

۸۱۵/۰

۸۰۳/۰

۸۰۲/۰

۸۰۴/۰

شاخص موماو و الوصابی

۷۹۰/۵

۹۸۳/۶

۸۷۳/۶

۸۵۹/۷

۰۰۸/۷

۸۵۲/۶

۹۲۸/۶

در این مرحله، وضعیت استان خراسان را در ابتدا بدون در نظر گرفتن وضعیت تقسیم آن استان و در مرحله بعدی این وضعیت را برای استان خراسان­رضوی مورد بررسی قرار می­دهیم.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

جهت انجام این کار ابتدا، تمام شهر­های سه استان خراسان­رضوی، شمالی و جنوبی را با هم جمع کرده و شاخص­ های نخست­شهری را مطابق سال­های قبلی، بدون در نظر گرفتن مرزهای جدید مورد بررسی قرار می­دهیم. نتیجه این محاسبات در جدول (۴-۱) و نمودار (۴-۱) منعکس گردیده است.

نمودار ۴-۱ شاخص‌های میزان نخست‌شهری در استان خراسان بدون در نظر گرفتن تقسیمات
منبع: جدول ۳-۸
این نتایج گویای نکات زیر است:
نتایج کلیه شاخص ­ها نشان می­ دهند که پدیده نخست­شهری در شبکه شهری استان خراسان در همه این دوران وجود داشته است. مقدار این شاخص در سرشماری ۱۳۶۵ با میزان ۵۷۹/۰ و در سه سرشماری ۱۳۵۵، ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰ با ۵۳۶/۰ به ترتیب بیشترین و کمترین میزان خود را داشته است.
اما شاخص دو شهر افزایش قابل توجه­ای را نشان می­دهد که حکایت از ادامه تمرکز بیشتر جمعیت در کلانشهر مشهد می­باشد، به گونه ­ای که این نسبت بین ۹۲۲/۷ در سال ۱۳۳۵ تا ۴۹۵/۱۱ در سال ۱۳۹۰ در نوسان بوده است. شاخص چهار شهر بین ۱۱۸/۳ در سال ۱۳۳۵ تا ۴۱۱/۴ در سال ۱۳۶۵ در نوسان بوده است. در سال­های ۱۳۸۵- ۱۳۶۵، کاهش یافته است و پس از آن در ۵ سال ۱۳۹۰- ۱۳۸۵ افزایش یافته است.
بررسی شاخص­ های چهار شهر مهتا و موماو والوصابی نیز روندی همچون شاخص گینزبرگ را در شبکه­ شهری استان خراسان نشان می­ دهند؛ به عبارت دیگر بیشترین میزان این شاخص ­ها مربوط به سال ۱۳۶۵ و کمترین میزان آن­ها مربوط به سال ۱۳۳۵ است.
با در نظر گرفتن همه مسائل، به سختی می­توان گفت که شاخص­ های نخست­­شهری طی سال­های ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۰ در این استان به سمت متعادل شدن حرکت کرده ­اند و اگر کاهشی در میزان نخست­شهری در دوره­ های اخیر دیده می­­شود، بسیار نامحسوس بوده است.
حال شاخص­ های عدم تمرکز و تمرکز را برای استان خراسان بدون در نظر گرفتن تقسیمات آن مورد بررسی قرار می­دهیم نتایج به دست آمده از دو شاخص نشان­دهنده عدم تمرکز، یعنی شاخص آنتروپی و شاخص عدم تمرکز هندرسون، در جدول (۴-۲) و نمودار (۴-۲) ارائه شده ­اند.
جدول۴-۲ شاخص­ تمرکز و شاخص‌های عدم تمرکز بدون در نظر گرفتن تقسیمات،۹۰- ۱۳۳۵